شهدای نهاوند

غرض نقشی است کز ما بازماند...

شهدای نهاوند

غرض نقشی است کز ما بازماند...

شهید محمد موبر


 شهید محمد موبر

      نام پدر :  محمد علی        تاریخ تولد: 3/3/1344     تحصیلات: دیپلم   وضعیت تاهل: متاهل  و دارای یک فرزند پسر  که این فرزند بعد از اسارت ایشان به دنیا آمدند .

شغل: معلم ابتدایی     مدت حضور در جبهه:  از ابتدای شروع جنگ معلم شهید  بعد از پذیرش قطعنامه و پایان جنگ 2 سال به عنوان نیروی چریکی هم مشغول پاکسازی اشرار در مناطقی مانند کردستان بودند.                سابقه مجروحیت  و جانبازی :  سه بار اصابت ترکش  و مجروحیت داشتند  و جانباز شمیایی  در زمان جنگ بودند.   

 سابقه: اسارت: ایشان اسیر جنگی بودند.

عملیات های مهمی که شرکت نموده است:  در بسیاری از عملیات ها از جمله والفجر 8 حضور داشتند.     

   اهم مسئولیت ها در جبهه:   فرمانده اداوات جنگی سپاه انصارالحسین (ع) و از نیروهای اطلاعات  عملیات در زمان جنگ بودند.

تخصص ها و مهارتها: 1- نظامی 2- عملیات های چریکی  3- اطلاعاتی

نکات  ویژه و برجسته:  تسلط اخلاقس و انسانی بر روی نیروهای تحت الامر و یا همکار در زمان جنگ

آخرین یگان خدمتی:  سپاه انصارالحسین (ع) استان همدان

سوابق و فعالیت ها  و مبارزات قبل از جنگ:   شهید از جمله فعالان در تمام تظاهراتهای زمان انقلاب بودند که به همراه برادر بزرگتر  در تظاهرات حضور داشتند.

سوابق فعالیتها در طول انقلاب اسلامی تا قبل از شهادت:

 ایشان به عنوان یک مداح خوب و برجسته از نظر اخلاقی در زمان انقلاب در بسیاری از هیات های بزرگ شهرستان حضور می یافتند و در آگاه سازی مردم نهاوند بخصوص قشر نوجوان و جوان نقش بسیار فعالی را ایفا می کردند. بخصوص که ایشان مسئولیت ورزش های باستانی و باشگاه  ورزش هخای زور خانه ای را به عهده داشتند.  شهید  سعی در محرومیت زدایی بچه های عضو باشگاه را داشتند و در بالا بردان اطلاعات آنها از وضعیت جامعه نقش بسزایی را ایفا می کردندبخصوص  از ویژگیهای ایشان این بود که ایشان معلم روستای خزل نهاوند بودند و در بیداری و هوشیاری بچه های این منطقه نسبت به اوضاع جامعه  نقش فعالی داشتند.  شهید موبر در سال 70-69 در حالی  که به همراه سه نفر دیگر از همرزمانشان تا 170 کیلومتری از خاک عراق پیش رفته بودند توسط نیروهای منافقین در منطقه شناسایی و به اسارت گرفته می شوند یکی از سه نفر رزمنده همراه ایشان شهید محمد طالبیان بودند –همرزمانشان زمان اسارت ایشان را دیده و به این امر اذعان نموده اند اما تا به ال خبری از شهادت ایشان نرسیده و  نام ایشان جزء مفقودین ثبت گردیده  است.